მეცნიერებმა დაადგინეს, რომ ეკიპაჟის მისია მარსზე შეიძლება გაგრძელდეს მაქსიმუმ ოთხი წელი. ეს გამოწვეულია კოსმოსური რადიაციით.
მეცნიერთა საერთაშორისო გუნდმა გამოთვალა, რომ მარსზე ფრენა ეკიპაჟით უნდა გაგრძელდეს არა უმეტეს ოთხი წლისა, რადგან კოსმონავტების ჯანმრთელობას ემუქრება კოსმოსური რადიაციის გახანგრძლივება.
მარსზე მისიის დაგეგმვა ერთ -ერთი უდიდესი გამოწვევაა კაცობრიობის წინაშე. ასეთი მრავალწლიანი თავგადასავლების ყველა ასპექტი საგულდაგულოდ უნდა იქნას განხილული, რადგან მისიას არ აქვს შეცდომის ადგილი.
გარდა ასპექტებისა, როგორიცაა ძრავის ტიპი, ეკიპაჟის ზომა, დიეტა და ათასი სხვა რამ, დაგეგმვისას გასათვალისწინებელია რადიაციის მუდმივი საფრთხეც. დედამიწის ატმოსფეროს და მისი მაგნიტური ველის დამცავი გარსის გარეთ ასტრონავტები აღმოჩნდებიან მზის კოსმოსური სხივების წყალობაში, ამიტომ ჩნდება კითხვა, თუ როგორ უნდა შემცირდეს ეს საფრთხე.
დრო და დამცავი მასალები არის წითელი პლანეტაზე ასტრონავტების დაცვის გასაღები, ნათქვამია კალიფორნიის უნივერსიტეტის, ლოს -ანჯელესის, MIT- ისა და სკოლკოვოს მეცნიერებისა და ტექნოლოგიის ინსტიტუტის მეცნიერთა ბოლო კვლევაში.
მნიშვნელოვანი პუნქტია ის, რომ კოსმოსური გამოსხივება არ არის მუდმივი. მზეს აქვს 11 წლიანი ციკლი, რომლის დროსაც იცვლება ვარსკვლავის აქტივობა.
თუმცა, ეს არ არის ერთადერთი პრობლემა. კოსმოსური სხივების ორი წყარო არსებობს. ერთ -ერთი მათგანია მზე, რომელიც ასხივებს მზის ენერგიის ნაწილაკებს (SEP). ისინი ზოგადად უფრო მსუბუქი და ნაკლებად ენერგიულები არიან ვიდრე გალაქტიკური კოსმოსური სხივები (GCR), რომლებიც წარმოიქმნება სუპერნოვაების, შავი ხვრელების, კვაზარების და მსგავსი მაღალი ენერგიის ფენომენებით.
GCR სხივები ხშირად შედგება ძალიან მძიმე ნაწილაკებისგან, რომლებიც მოძრაობენ სიჩქარით და ენერგიით ძნელად მისაღწევი დედამიწის ყველაზე მძლავრი ნაწილაკების ამაჩქარებლებში და დროთა განმავლობაში შეუძლიათ მნიშვნელოვანი ზიანი მიაყენონ ცოცხალ ქსოვილს.
კარგი ამბავი ის არის, რომ მზეს შეუძლია შეასრულოს დროებითი ფარი GCR– დან. როდესაც ჩვენი ვარსკვლავი ყველაზე აქტიურია, მზის ქარი ძლიერდება და ასახავს GCR- ს, რაც ნიშნავს რომ ასტრონავტები უმეტესად ნაკლებად ენერგიული SEP– ების წინაშე აღმოჩნდებიან.
კვლევის გამოთვლებით, ვინაიდან GCR აქტივობა ყველაზე დაბალია მზის მაქსიმალური აქტივობიდან 6-12 თვის განმავლობაში, მარსზე ორწლიანი ფრენა ყველაზე პრაქტიკული იქნებოდა. თუმცა, ოთხი წლის მანძილზე გატარებული მისია ეკიპაჟს რადიაციის საშიშ დონეს დაუქვემდებარებს.
ასტრონავტის დაცვის მრავალი განსხვავებული გზა არსებობს, მათ შორის მძიმე მეტალის ფირფიტები, წყლის ავზები ან დაბალი სიმკვრივის პოლიმერული ფირფიტები. თუმცა, პრობლემა ისაა, რომ მძიმე დამცავი მასალები კოსმოსური ხომალდის წონას მატებს მისიის ფარგლებს მიღმა.
”ეს კვლევა აჩვენებს, რომ სანამ კოსმოსური რადიაცია აწესებს მკაცრ შეზღუდვებს კოსმოსური ხომალდის სიმძიმეზე და გაშვების დროს და წარმოადგენს ტექნოლოგიურ სირთულეებს მარსზე ადამიანის ფრენებისთვის, ასეთი მისია სიცოცხლისუნარიანია”, - ამბობს იური შპრიცი, მკვლევარი. გეოფიზიკოსი კალიფორნიის უნივერსიტეტი, ლოს ანჯელესი.
